Według Witruwiusza, rzymskiego inżyniera wojennego i architekta, istniały trzy zasady architektury, jeśli rozumiemy ją jako sztukę wznoszenia budynków. Tymi fundamentami były trwałość, piękno i użyteczność.
W czasach współczesnych nie stosuje się już tej definicji. Architektura przestała obejmować jedynie budowle użytkowe, a stała się w znacznie większym stopniu dziedziną sztuki. Dlatego właśnie znaczna część modernistów czasów współczesnych definiuje to słowo jako coś bezużytecznego. Jest to jednak wyjątkowy jej rodzaj, gdyż pojawia się dopiero wtedy, gdy przekroczone zostaną granice najbanalniejszej bezużyteczności.
Do czasów dzisiejszych zachowało się nadzwyczaj wiele traktatów poświęconych tej niezwykłej dziedzinie nauki i sztuki, jaką jest architektura. „O architekturze ksiąg dziesięć” to najbardziej znany tego typu dokument. Został spisany przez wspomnianego już wcześniej rzymskiego Witruwiusza, a dotyczy jego koncepcji trzech zasad. Inne traktaty to między innymi dzieła Johna Ruskina i Augustusa Pugina.
